روند پرورش:زندگی انسانی دارای معنا و مفهومی انسانی است.پرورش دارای معنایی خاص و صرفا شامل آدمی می گردد.پرورش در چنین وضعیتی با بزرگ کردن یا پروار کردن حیوانات متفاوت است.درون سازی است و توجه به قابلیت هاست.وقتی این حقیقت که آدمی می تواند آنچه را که می تواند باشد بدین معناست که امروز نیست و باید فردا باشد.چنین حالتی است که در انسان پرورش معنا می یابد.رشد دادن و کشاندن تعالی برای رسیدن به اوج توانایی هاست.
پرورش مانند آموزش"روند" نامیده می شود.با همان معنا و مفهوم.به زبان ساده پرورش دادن امری نیست که در مقاطی از زندگی انسان نافذ باشد و در مقاطعی دیگر غیر آن گردد.پرورش در همه ی عمر آدمی قابل قبول و نیاز است.شاید ابعاد وجودی تنها نکته ای است که تفاوت میان آموزش و پرورش را نشان می دهد.به زبان ساده بعضی از توانایی های آدمی دارای حد و مرزند و تا رسیدن به ان قابل ادامه دهی می باشند و بعد از آن شکل و شمایلی جدید می گیرند.
این بدان معناست که روند پرورش همیشگی است اما دارای خاصیت های متفاوت می باشد.مانند آموزش نیست که در تمام عمر این نیاز موجود باشد بلکه بعضی از استعدادها حد و حدود دارند و بعضی این چنین نیستند.با تمام این احوالات امر پرورش پایان یافته نیست و تابع نوع استعدادهاست.تفاوت میان نوع قابلیت هاست که آن ها را در درون روند جا سازی می کند.هوش یک قابلیت است که رشد ان دارای حد و مرز است.
کار پرورش تنها توجه به استعدادهاست.درست است که آموزش مقدمه ای بر آن است اما وظیفه آموزش غیر از پرورش است.وقتی استعدادها متنوع می شوند زمان برآوری آن ها هم متفاوت می گردند.به طور مثال هوش تنها تا سن بیست و پنج سالگی قادر است تا به حد اعلی خود برسد و بعد از آن تجربه می شود.در واقع بعد از بیست و پنج سالگی هوش افزایش نمی یابد اما تجربه یاور آن در به کار گیری می گردد.
در توانایی های جنسی نیز وضعیت به همین منوال است.حد و حدودی بر ان متصور است.قابلیت های تولید نسل از سن چهل سالگی رو به پایین است و با گذشت زمان نیز متوقف می گردد.استعداد تولید هم در انسان دارای معنایی رشد یافتگی است که ابعاد وجودی آن می بایست مورد توجه باشند.شاید به همین دلیل است که در دنیای امروز بسیاری از افراد در این توانایی رشد نیافته اند و مانند حیوانات عمل می کنند.پرورش روند است اما دارای تنوع و تفاوت هاست.
همان طور که تغیییرات جسمی در مقاطعی متوقف می شوند اما مشاهده می گردد که در بخشی از بدن هیچگاه توقف نمی یابند.گوش و بینی آدمی تا پایان عمر رشد می کنند و به همین دلیل است که افراد سالخورده دارای گوش هایی بزرگ تر از حد طبیعی و بینی هایی به همین شکل هستند.پرورش در چنین نگاهی هم روند محسوب می گردد.
وقتی این حقیقت پذیرفته شود آنگاه روند پرورش دارای آغازینی معین می شود.شاید عادی ترین آغازین ان تولد باشد که ما آن را برای عوام قابل قبول می دانیم و نظر ما بر پرورش از هنگام بستن جنین است.البته که نظریاتی در مورد پرورش قبل از جنین هم متصور است که موضوعی فلسفی است و باید آن را در همان قابل مطرح کرد.قابلیت های متفاوت انسان انواعی از پرورش ها را ایجاد می کند.
برای توضیح بیشتر نگاه به استعداد زبان آموزی مهم است.فرد در هنگام تولد تنها صداهایی بی معنا از خود بروز می دهد.این نشان دهنده ی توانایی او در تکلم است.سخن گفتن در اصل نوعی استعداد است و تا کوشش ها نشود به عمل تبدیل نمی شود.پرورش آن هم دارای قاعده و قانون است.گرچه بسیاری می دانند که چگونه زبان را به نوزاد خود بیاموزند اما نگاه تخصصی نشان می دهد که بسیاری از رفتارها نادرستند.
آزمایش ها نشان داده است که اگر نوزادی را در درون اتاقی قرار داده و به مدت معینی تنها تغذیه را در موردش اجرا نمایند کدامین توانایی او به عمل تبدیل می شوند؟که البته هدف عمده ی این آموزیش سخن گفتن بود.نتایج نشان داد که چون با آن سخنی گفته نشده تنها او قادر بود تا صدای خاص باز و بسته شدن درب را بیان دارد.بنابراین سخن گفتن استعداد است که نیازمند به پرورش می باشد.
هوش،حافظه،ذهن،نقاشی،مخترع بودن، مکتشف گشتن، بخشندگی، توحش، خسیس بودن،علاقه مندی و بسیاری از این موارد تنها استعداد هستند.آدمی باید به این مهم توجه کند که تبدیل این قابلیت ها تنها از عهده ی پرورش بر می آید و پرورش دهندگان هر نوع انسانی نمی توانند باشند.افرادی که بتوانند تشخیص دهند،بسازند ورشد دهند.اینکه بعضی خود را در حالت عادی هم موفق می دانند از این امر غافلند که اگر پرورش به دست اهلش صورت گیرد وضعیت از این هم بهتر می شود.
ما پرورش را تنها در قالب روند قابل توفیق می دانیم.جامعه ی بشری باید به این مهم توجه کند تا بدین شکل بتواند رشد و تعالی نوع خود را محقق سازد.انواعی از استعداها که جنبه ی انسانی دارند و با جوهره ی او در توازنند.غفلت از این امر ممکن است منجر به توجه به استعدادهای حیوانی درون آدمی گردند که نتیجه ی آن قبول ازدواج همجنسگرایی است.برای موفقیت در پرورش بدون شک توجه به محتوای آموزش ضروری است.
درباره این سایت